روز یکشنبه نهم دی ماه ۱۳۹۲، جامعه ایرانی برای اولین بار پس از ۴۴ سال، گرد هم آمدند تا پرچم ملی ایران را به اهتزاز درآورند. این رویداد در انجمن ایرانیان کوئینزلند واقع در میلتون برگزار شد. در میان جمعیت، بنی بولت از QPASTT و مشاور پیتر ماتیک از پدینگتون حضور داشتند.
نشان رسمی ایرانزمین به طور کمابیش پیاپی از دوران سلجوقیان و ایلخانیان، از نمادشناسی شیروخورشید باستانی ایرانزمین و مردمانش بهره‌گرفته و بر روی مسکوکات و سایر نگاره‌های به‌جای‌مانده از آن دوران هویداست. پس از یکپارچه‌سازی اقوام ایرانی تحت لوای سلسلهٔ صفویان و ایجاد دولت-
ملتی خودگردان، این نماد - با اندکی تغییر در طول سده‌ها و علیرغم کینه‌ورزیهایی گاه دیرپای میان دودمانهای مسلط بر ایران - به مدت ۴۰۰ سال
جایگاه خود را پیوسته بر درفش ملی ایران حفظ‌نموده‌است. همین امر از امتداد هویت فرهنگی و ملی مردم ایران به عنوان صاحبان راستین آن مرز و
بوم، فارغ از شکل و محتوای حکومتشان، حکایت دارد. درفشی که تحت لوایش مردمانی از همه رنگ، دوشادوش یکدیگر، خاک خوردند ولی خاک
ندادند، تا از بوته‌ی آزمون روزگار سربلند بیرون بیایند.
در فراز و نشیبهایی که ایران ما از پس قرون یادشده از آنها گذر کرد، پرچم ملی شیروخورشید بی‌فُتور نماد تبلور تمنای مشترک یک ملت از چهارگوشهٔ
آن آب و خاک بود، تا با همهٔ رنگارنگی و تفاوتهای مردمانش، در پیکاری حماسی با ناملایمات، و در عین پاسداشت هویت ملی خویش، میهن را رو به
سوی مدرنیته، پیشرفت، و دستآوردهایی رشک‌برانگیز، رهنمون شوند.
تصاویری از تعدادی از اعضا و مهمانان محترم شرکت کننده در مراسم 29/01/2023
از راست: بنی بولت (QPASTT)، مشاور پیتر ماتیچ
میهمانان محترم با دریافت لوح تقدیر از حسام داروئی (رئیس ISQLD)
اعضای انجمن ایرانی کوئینزلند احترام خود را به پرچم ملی نشان می دهند